Polanka

Jako świeżo upieczony Genin przybywam na polankę w lesie, gdzie umówiłem się z Kazekage. Gdy zauważyłem, że przyszedłem pierwszy, usiadłem na ziemi i zacząłem medytację.

Otworzyłem oczy, po czym spojrzałem na innego Shinobiego, który stał nade mną. Szybko wstałem.
- Konnichiwa, Kazekage-sama. Jestem Ichitsu Chizuru i chciałbym nauczyć się techniki Shinju Zanshu no Jutsu, aby efektywniej wykorzystywać i mieszać moje techniki.

Dobrze więc,każda nauka opiera się na wiedzy ogólnej.Wiedzę ogólną możesz zdobyć czytając zwoje.Mam tutaj dla Ciebie zwój z informacjami jak wykonać technikę stosuj się do informacji zawartych tam a wszystko wyjdzie doskonale.Pamiętaj im dłużej wykonujesz daną czynność tym lepiej wychodzi Ci w przyszłości.Rozwinąłem zwój i podałem Ci go
Więc zaczynaj mój uczniu.Za każdym razem będę mówił Ci jaki procent techniki opanowałeś.



Wskazówka:
Im dłuższy i sensowny post tym więcej % danej techniki otrzymasz.

- Rozumiem. - Stwierdziłem i odebrałem zwój od Kazekage, po czym zacząłem czytać.
"Prosta technika polegająca na przebyciu pewnej odległości pod ziemię. Głównym celem techniki jest sprowadzenie przeciwnika w ziemię."
- Hmm... Jeśli dobrze rozumiem to ta technika ma na celu wbicie i unieruchomienie przeciwnika... - Powiedziałem sam do siebie, po czym zacząłem trening.
W zwoju oprócz opisu były także instrukcje w postaci proporcji Chakry i pieczęci. Położyłem zwój na ziemi tak, abym mógł go spokojnie widzieć.
Zacząłem od pieczęci.
- "Zapewne nie będę musiał już później ich używać, ale dopóki umiem to co umiem, muszę je znać..." - Pomyślałem, ćwicząc pieczęci na sucho. Z początku patrzyłem na zwój, aby je zapamiętać. Z biegiem czasu szły mi coraz lepiej, aż wreszcie złapałem całą "falę" znaków.

Więc opanowałęś technikę w 15% ćwicz dalej.

Następnym krokiem było opanowanie wykorzystywanie Chakry przy tej technice. W zwoju opisana była jej proporcja, ale na razie nie potrafię od razu jej odnaleźć.
Podczas składania znaków starałem się ciągle odnaleźć odpowiednią ilość Chakry do tego Jutsu. Jeśli będzie jej za mało, to technika nie zadziała, jeśli za dużo - może uszkodzić mnie, zamiast pomóc.
Technika ta jest techniką rangi D, więc nie powinna sprawiać większych trudności Geninowi.
Już dobre pół godziny starałem się odpowiednio dobrać poziom Chakry przy każdym znaku. Nie sprawiało mi już po tym trudności, ale w życiu nie spaliłem na nic tyle Chakry, niż przy próbach wykonania techniki.

Przypatrywałem się wysiłkom młodego ucznia z zastanowieniem.W końcu przerwałem naukę i powiedziałem dobrze bardzo się postarałeś i tym razem pojąłeś już 55% z tej techniki oby tak dalej a pojmiesz w całości

Kiwnąłem głową na słowa nauczyciela.
Gdy już odnalazłem odpowiedni sposób na gromadzenie Chakry oraz opanowałem pieczęcie, czas na wykonanie techniki.
Polega ona na zamianie miejscami użytkownika pod ziemią oraz celu nad nim.
Odszedłem trochę od Senseia, po czym zacząłem wykonywać technikę. Użyłem poznanych i wyuczonych już pieczęci oraz odpowiedniej ilości Chakry. Nie udawało mi się przez pewien czas - nie wszystko musi wyjść od razu. Zupełnie niezrażony powtarzałem próby aż do skutku. Odpowiednie pieczęcie i użycie przy okazji wystarczającej ilości Chakry...
Jeśli Jutsu udaje mi się - chowam się wtedy pod ziemię i staram się sprowadzić Senseia do parteru.
Jeśli nie udaje się - próbuję dalej.

Technika wychodziła Ci coraz lepiej,jednak nadal nie doskonale zostało Ci jeszcze 3% techniki do opanowania ponieważ masz już opanowane 97%.Dasz radę mówię próbując zmotywować ucznia.

Postanowiłem wziąć się ostro, bez cackania się.
Wykonałem odpowiednie pieczęcie, czy których wykorzystałem odpowiednią ilość Chakry, po czym starałem się wykonać technikę, czyli wejść pod ziemię, przebyć niewielki kawałek drogi i sprowadzić Senseia do parteru.
- "Teraz musi się udać. MUSI!" - Pomyślałem, podczas składania pieczęci. Maksymalne skupienie na wykonywaniu techniki, przestałem już zwracać uwagę na otoczenie wokół mnie. Tylko technika.

Udało Ci się wykonać prawidłowo technikę.Znałeś ją i potrafiłeś odtworzyć.Pogratulowałem mojemu uczniowi i poinformowałem go o jego wielkich możliwościach.Następnie zniknąłem tak samo szybko jak się pojawiłem.